Udział SRK DP w Forum Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich Diecezji Płockiej. W dniu 12 października 2019 r. w Szkołach Katolickich w Płocku był ważny z wielu powodów.
Po pierwsze, rozpoczęło się ono aktem uwielbienia Ducha Świętego i uroczystą Eucharystią, w pięknej seminaryjnej kaplicy, pod przewodnictwem kanclerza Kurii – ks. kan. Piotra Grzywaczewskiego z udziałem współcelebransów z Warszawy, Torunia i Płocka. Wymownym znakiem jedności i ofiarności misyjnego Kościoła był, obok Chrystusowego krzyża, także obraz polskich misjonarzy – męczenników: bł. Zbigniewa Strzałkowskiego i bł. Michała Tomaszka. Ich młodość, entuzjazm i służba, tak okrutnie przerwane przez wrogów Kościoła, nie rodzą przecież strachu, ale nowe misyjne powołania.
Po drugie, otworzyło nową perspektywę współpracy duchownych i świeckich w Kościele dzięki wystąpieniom, a potem dialogowi miedzy trójką prelegentów: o. Adama Schulza – przewodniczącego Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich, ks. dra Andrzeja Kowalskiego – dyrektora Szkoły Nowej Ewangelizacji Diecezji Toruńskiej i p. Jolanty Zatorskiej – Świeckiej Misjonarki Najświętszego Odkupiciela.
Po trzecie, stało się wymianą doświadczeń między duszpasterzami zaangażowanymi w budowanie mostów między duchownymi i świeckimi oraz członkami wspólnot kościelnych.
Po czwarte, pokazało, że mimo różnorodności celów i charyzmatów wspólnoty kościelne pragną jedności, dialogu, spotkania i wspólnego działania. Dały temu wyraz podczas Mszy świętej, wspólnego posiłku i przy śpiewie kończącym forum.
Trudno wyrazić całą głębie spotkania .Warto jednak przywołać kilka wypowiedzi
i drogowskazów, zatrzymać się nad prognozami i przestrogami prelegentów. Ojciec Adam Schulz w nawiązaniu do hasła Forum „Posłani w mocy Bożego Ducha” wyraził głębokie przekonanie, że Duch Święty „zawsze przychodzi tam, gdzie jest oczekiwany, kochany, zapraszany, czasem objawia się jako światłość, a czasem jako ciemność”. Inicjuje dobre postawy najpierw w pojedynczym sercu każdego człowieka, potem we wspólnotach. Świadomość tego stanu rzeczy powinna przynaglać wspólnoty, by otwierały się na wszystkich ludzi, bo w każdym człowieku jest obecny Duch Święty. Trzeba Mu tylko pozwolić, by nas prowadził i animował w nas dobro. Najdoskonalszym wzorem współpracy z Duchem Świętym dla wszystkich wspólnot jest Maryja.
Odnosząc się do przeżywanego w Kościele kryzysu o. Adam podpowiedział, by traktować go jako wewnętrzne oczyszczenie i czas łaski, który „weryfikuje naszą wierność i duchowość” i „ przyspiesza rozwój”. Fundamentem duchowego wzrostu winna być zasada „Zło dobrem zwyciężaj” i głębokie przekonanie, że Bóg działa tu i teraz. Nie wolno więc Go szufladkować, ani ograniczać starymi, często zużytymi formami ewangelizacji.
„Nie róbcie z ziemi nieba, odkrywajcie piękno powołania w codzienności, (…) nie zmuszajcie nikogo do chodzenia do kościoła, zobaczcie dobre czyny słabego człowieka” – mówił prelegent i dodawał: „my nie stwarzamy Królestwa Bożego, bo ono jest pośród nas, my je uobecniamy”, a więc „budzimy i uaktywniamy łaskę, by dobro złożone w sercu człowieka mogło się ujawnić”. Aby otworzyć ludzkie serca, obudzić sumienia i zaprosić innych do współpracy, trzeba być jak Jezus – podpowiadał prelegent – trzeba pełnić wolę Ojca, starać się rozumieć innych ludzi, nie szukać konfrontacji, rozmawiać, prowadzić dialog, przebaczać, współpracować w budowaniu dobra – przez modlitwę i wspólną pracę. Zdecydowany odpór trzeba stawiać tylko złu i szatanowi. Nazaret zdaniem o. Adama „to dobra szkoła zjednoczenia z Bogiem przez pracę, bliskość, miłość”. Do tej jedności trzeba zaprosić także małżeństwa niesakramentalne i osoby bezżenne. W nich także mieszka Boży Duch.
Rolę Ducha Świętego w naszym życiu podkreślał także drugi z prelegentów – ks. Andrzej Kowalski. Wyrażając radość z pozytywnego rozeznania ruchu „Charis – uczniowie, misjonarze” przez papieża Franciszka powiedział: „Charis to ekumeniczny strumień łaski (…) to uznanie przez Kościół, że wylanie Ducha Świętego to normalny stan w naszym życiu”. Dotyka on dwóch rzeczywistości współczesnego człowieka. Są nimi odnowienie przez chrzest (innovatio) i odnowienie przez łaskę (renovatio), dzięki którym człowiek może być jednocześnie uczniem i misjonarzem Chrystusa, przechodzić od zachwytu nad Bogiem do współpracy z Nim, uczyć się wiary i dawać świadectwo wierze.
Wejście w przestrzeń działania Ducha Świętego zdaniem ks. Andrzeja determinuje ludzką tożsamość, zobowiązuje do propagowania łaski w całym Kościele, do nieustannej przemiany siebie i świata, troski o ekumenizm, posługiwanie potrzebującym, dbanie o wspólne dziedzictwo. Nie ma w nim miejsca na żaden triumfalizm. Jest pokora, skrupulatność w rozeznawaniu posłannictwa, działanie w zgodzie z wolą Bożą i gotowość do daniny z własnego życia, tzn. własnych ambicji, perspektyw rozwoju, czasu, talentów. „Ma być mniej nas, a więcej Boga” – podsumował ks. Andrzej. Aby stało się to możliwe, trzeba odkryć w sobie wewnętrzny imperatyw: „ Bądź gotowy na nową decyzję, którą ma dla ciebie Bóg (…) Odkryj dla kogo żyjesz (…) , bo Bóg zawsze wychodzi do kogoś”. „Nie nasza nadnaturalna przeciętność ma być ważna, ale łaska Jezusa” zakończył ksiądz doktor.
Doświadczeniem Bożej łaski we własnym życiu podzieliła się z zebranymi p. Jolanta Zatorska – świecka misjonarka, polonistka i teatrolożka. Mówiła, że wykiełkowało ono w jej sercu ziarnem tęsknoty za przyjaźnią z Jezusem, którego obraz dostrzegła w relacjach dwojga młodych pątników podczas pielgrzymki na Jasną Górę. To ziarno dojrzewało w niej na katechezie, we wspólnocie Ruchu Światło i Życie, w czasie codziennej kontemplacji Pisma św. Zaowocowało powołaniem do stanu bezżennego. Tak to opisała: „Dostrzegłam drzewo, które daje cień. Jezus postawił pytanie: czy chcesz być drzewem, na którym schronienie znajdzie tylko jeden ptak – twój mąż, czy wiele ptaków, inni ludzie?” Zdecydowała być drzewem dla wielu. Rozrosło się w niej szeroko podczas Światowych Dni Młodzieży w Częstochowie.
Podczas ewangelizacyjnych spotkań z młodzieżą ze Wschodu w Toruniu p. Jolanta zaczęła zbierać pierwsze plony. Wtedy zrozumiała wagę słów Chrystusa: „Nie wyście mnie wybrali, ale ja was wybrałem”. W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku zaangażowała się w Dzieło Nowej Ewangelizacji. Do dnia dzisiejszego Szkoła Nowej Ewangelizacji nadaje sens jej życiu. Jest pewna, że „apostolstwo świeckich zaczyna się od apostolstwa konkretnej osoby”, że „wszystko jest apostolstwem, jeśli oddasz je Bogu” a ewangelizacja potrzebuje ciągłej formacji „nie tylko przez poznanie, ale przez doświadczenie współpracy i czerpanie z innych”.
Dając świadectwo przynależności do Chrystusa i Kościoła p. Jolanta prosiła: „Czyń wszystko, żeby ludzie poczuli się we wspólnocie jak u siebie w domu. (…) Nie traktuj swojej wspólnoty hermetycznie, otwórz się na inne wspólnoty, na współpracę, nie rywalizację”.
Temat współpracy wspólnot kościelnych i ich otwarcie na nowych członków obecna był także w dyskusji po wystąpieniach prelegentów. Jej efektem jest przekonanie, że wartością jest każdy człowiek, jego tożsamość i misja. Cenne są indywidualne kompetencje, predyspozycje, umiejętności społeczne i otwarcie na świat, który domaga się nowych form i metod pracy wewnątrz wspólnot i między nimi przy zachowaniu własnych charyzmatów i powierzonej im misji. Konieczna jest świadomość zmian zachodzących także w nas samych. „Nie jesteś już rybakiem lecz wędkarzem” – mówił ks. Andrzej Pieńdyk – prorektor Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. Trzeba zatem dostrzec tych, którzy nie zatrzymują się na pogmatwanym, czasem nieudanym życiu, lecz szukają czegoś więcej, trzeba zagospodarować nowe przestrzenie misyjnej aktywności i dotrzeć z łaską nadziei do małżeństw niesakramentalnych, zbuntowanej młodzieży i wzrastającej liczby seniorów.
Każde wejście w nowe przestrzenie jest trudne, podkreślali rozmówcy, bo wymaga odwagi porzucenia tego, co zostało poznane i oswojone. Jest ono jednak możliwe dzięki nowym płomieniom Ducha Świętego i orzeźwiającym strumieniom Bożej łaski. Można je było odczuć w świętojańskiej świątyni podczas występu ewangelizacyjnego zespołu „Mocni w Duchu”, który zakończył tegoroczne Diecezjalne Forum Katolickich Ruchów i Stowarzyszeń.
W forum wzięła udział pięcioosobowa delegacja ze Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Diecezji Płockiej.
Regina Ziarko-Podlaska
Foto: za Gość Płock, KSM Diecezji Płockiej