W dn. 13-15 stycznia 2023 r. w Centrum Formacyjno-Szkoleniowym „Księżówka” w
Zakopanem odbył się kolejny zjazd Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rodzin Katolickich
(PFSRK). Spotkanie to, jak co roku, wzbogacone zostało częścią formacyjno-
konferencyjną poświęconą wierności nauczaniu św. Jana Pawła II i Benedykta XVI.
Przewodnikiem tych rozważań był ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski.
Od ponad 20 lat członkowie Stowarzyszeń Rodzin Katolickich w pierwszym dniach stycznia
zjeżdżają się w Zakopanem, aby podsumować miniony rok pracy i zaplanować działania na
przyszłość. W tegorocznym spotkaniu wzięło udział blisko 40 osób, reprezentantów 18
stowarzyszeń diecezjalnych (m.in. z diecezji: bydgoskiej, krakowskiej, łowickiej,
olsztyńskiej, płockiej i rzeszowskiej). Stowarzyszenie Rodzin Katolickich Diecezji Płockiej
reprezentowało dziewięć osób z prezesem Witoldem Wybultem i asystentem ks. Wojciechem
Kućką na czele.
Oprócz zarządu PFSRK w zebraniu wzięli udział również asystenci kościelni
oraz biskup sosnowiecki Grzegorz Kaszak.
Pierwszym punktem spotkania było zebranie Zarządu Polskiej Federacji Stowarzyszeń
Rodzin Katolickich, podczas którego m.in. planowano 30-lecie rejestracji tej organizacji.
Część formacyjno-konferencyjną stanowił natomiast dwuczęściowy wykład „Wierność
nauczaniu Jana Pawła II i Benedykta XVI”, wygłoszony przez ks. prof. dr. hab. Waldemara
Chrostowskiego, znanego biblisty i konsultora Rady Episkopatu Polski ds. Dialogu
Religijnego.
Ksiądz profesor w sposób syntetyczny przypomniał nauczanie św. Jana Pawła II koncentrując
się głównie na treściach wygłoszonych przez papieża podczas jego wizyt apostolskich do
Polski oraz uzupełniając je kontekstem społeczno-politycznym tamtych czasów. Prelegent
zwrócił chociażby uwagę na marginalizowanie przez ówczesne media ważności, dziś już
historycznych słów Papieża Polaka, które wypowiedział w Warszawie podczas pierwszej
pielgrzymk: „Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi… tej ziemi!”
Zdaniem ks. prof. Chrostkowskiego najważniejszą wizytą apostolską była ta z roku 1991 r.,
kiedy to papież odwiedził również Płock. To wówczas Jan Paweł II swoje nauczanie oparł na
Dekalogu. Niektórzy – zdaniem prelegenta – wypominali mu później, że nie znał on
rzeczywistości w Polsce, bo przecież wszyscy przykazania znają. Do tej krytyki odniósł się
sam papież w książce „Przekroczyć próg nadziei”: „Kiedy podczas ostatnich odwiedzin w
Polsce wybrałem jako temat homilii Dekalog oraz przykazanie miłości, wszyscy polscy
zwolennicy «programu oświeceniowego» poczytali mi to za złe. Papież, który stara się
przekonywać świat o ludzkim grzechu, staje się dla tej mentalności persona non grata”.
Kontynuując swój wykład, zaproszony biblista zauważył, że świadkiem, w pewien sposób
również twórcą i kontynuatorem pontyfikatu polskiego papieża był zmarły niedawno papież
emeryt Benedykt XVI, wcześniej przez niemal cały pontyfikat Papieża Polaka prefekt
Kongregacji Nauki Wiary. Wierność nauczaniu wymienionych papieży, zdaniem prelegenta,
przejawia się również w tym, że członkowie Kościoła powinny być przygotowani na
sprzeciw, z jakim przychodzi się im spotykać wobec treści, które głosili zarówno Jan Paweł II
jak i Benedykt XVI.
Nawiązując natomiast do nauczania obecnego papieża, ksiądz profesor przestrzegał
zebranych przed manipulacjami tych, którzy przekazują jego treść, aby uważnie rozgraniczać
to, co powiedział papież, od tego, co inni powiedzieli o tym, co pierwotnie wyartykułował
sam papież. Przy tej okazji przypomniał również starożytną zasadę św. Ambrożego „Ubi
Petrus, ibi Ecclesia” (Gdzie Piotr, tam Kościół) i wyjaśnił, że gdyby się okazało, że
znajdziemy się gdzieś poza „rzeczywistością Piotra”, może się okazać, że będziemy już
również poza Kościołem. Pytał także, co zrobić w sytuacji, gdy nie potrafimy czegoś z
nauczania papieskiego zrozumieć? Odpowiedź profesora wydaje się być klarowna: „Należy
szukać pomocy, jeśli natomiast jej nie znajdziemy, pozostaje nam tylko jedno – cierpliwa
wytrwałość”. Wydaje się, że obecnie zbyt często brakuje niektórym tej „cierpliwej
wytrwałości” i szukają innych, pozapapieskich autorytetów.
Sporą część wykładu ks. Chrostkowski poświęcił zagadnieniu ataków na osobę św. Jana
Pawła II w Polsce. W pierwszej kolejności podkreślił w swojej wypowiedzi to, że zarzuty,
które możemy obserwować w stosunku do Papieża Polaka w naszym kraju, nie są
dostrzegalne lub są one marginalne w innych państwach Europy czy świata. Skąd się one
biorą? „Sprzeciw budzi nie tylko zło, ale również dobro. Tam, gdzie jest dobro, tam też
czasami obserwujemy sprzeciw. Jeśli jest ewangelizacja, istnieje też antyewangelizacja, która
posiada swoje środki i metody. […] Jan Paweł II jest dla wielu drogowskazem i niektórzy
uważają, że trzeba właśnie ten drogowskaz usunąć. Jeśli nie będzie drogowskazów, będzie
zamęt, a zamęt jest gorszy – jak to pisał św. Tomasz z Akwinu – od kłamstwa. Dlatego
powtarza się przy tej okazji fałszywe informacje na temat Jana Pawła II. Taka fałszywa
informacja rodzi skojarzenia, a skojarzenia trudno wymazać z pamięci. Złe skojarzenia o
papieżu zatruwają naszą pamięć o nim. Dlaczego taka metoda się rozwija? Dlatego, że na nią
nie reagujemy” – konkludował swoją diagnozę znany biblista. Kontynuując tę myśl, ksiądz
profesor przywołał słowa bł. kard. Stefana Wyszyńskiego, który przestrzegał: „Największym
wrogiem apostoła jest lęk”.
W czasie sobotniego kazania ks. Wojciech Kućko nawiązał do fragmentu pierwszego czytania
z Listu do Hebrajczyków, które było inspiracją dla papieża Jana Pawła II do napisania
„Tryptyku Rzymskiego”. W drugiej jego części Papież Polak czterokrotnie cytował słowa:
„Omnia nuda et aperta ante oculis Eius” – „wszystko jest nagie i otwarte przed Jego oczami”,
by podkreślić wartość prawdy w życiu człowieka. O tę prawdę troszczył się w czasie całego
życia, a zwłaszcza pontyfikatu papież Benedykt XVI, który za motto biskupie obrał słowa z
Trzeciego Listu św. Jana Apostoła: „Cooperatores Veritatis” – „Współpracownicy Prawdy”.
Prawdę tę rozumiał osobowo, współpracować można bowiem nie z ideą, a z prawdziwą
Osobą Jezusa Chrystusa, który siebie nazwał Prawdą. W dokumencie „Rogito” włożonym do
trumny Benedykta XVI zapisano, że rysem jego działań była konsekwentna ewangelizacja i
głoszenie prawdy w czasach relatywizmu i ateizmu praktycznego.
Podczas zjazdu odbyło się również spotkanie z Tomaszem Pituchą, wicedyrektorem Ośrodka
Rozwoju Edukacji w Warszawie i Pełnomocnikiem Ministra Edukacji i Nauki ds. Rodziny,
podczas którego podjęto zagadnienia dotyczące m.in.: ustawy oświatowej zawetowanej w
ostatnim czasie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, nowej dyscypliny w nauce jaką
mają być nauki o rodzinie (familiologia) i kwartalnika „WychowujMy!”. Polska Federacja
Stowarzyszeń Katolickich zaproponowała zaproszonemu gościowi stałą współpracę z
Ośrodkiem Rozwoju Edukacji, co zostało dobrze przyjęte przez przedstawiciela resortu
edukacji i nauki.
Kończąc spotkanie, dr Kazimierz Kapera, prezes Polskiej Federacji Stowarzyszeń Katolickich
zaproponował wstępnie dwa kolejne zjazdy w 2023 r. Pierwszy miałby się odbyć w czerwcu
br. i stałby się formalnym Walnym Zebraniem Sprawozdawczo-Wyborczym PFSRK, drugi
natomiast odbyłby się jesienią (październik-listopad) i byłby okazją do uroczystego
świętowania 30. rocznicy rejestracji Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rodzin Katolickich.
***
Polska Federacja Stowarzyszeń Rodzin Katolickich została zarejestrowana 27 listopada 1993
r. w Płocku m.in. z inicjatywy Kazimierza Cieślika (ówczesnego prezesa Stowarzyszenia
Rodzin Katolickkich Diecezji Płockiej), co podczas spotkania w Księżówce w styczniu 2023
r. podkreślił Kazimierz Kapera, prezes PFSRK. Pod wnioskiem o rejestrację z 1993 r.
widnieją podpisy trzech osób: Kazimierza Kapery z Krakowa, Henryka Zdzienickiego z
Białegostoku i Kazimierza Cieślika z Płocka. W federacji w 1993 r. zrzeszyło się 21
diecezjalnych organizacji prorodzinnych. Dużym sukcesem w skali kraju było wprowadzenie
przez organizację 21 członków do Parlamentu RP.
dr Witold Wybult
Członek zarządu Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rodzin Katolickich